Halloween Awaits You...

Bir Göz Kırpması ve Bir Pena...

Şimdi durup düşünüyorum... 

İlk gün Die Toten Hosen (evet, ilk gün, her şeyin başlangıcı.. 7 senedir beklediğim an). Aklımda kalanlarsa başta Kuddel ile iki kere gülüşmemiz. Bir gerçek bir DtH hayranı olan sağır kedi'ye (herkesten önce konser girişindeydi, ben anlamam) bakarak birlikte gülmemiz sonra da koca konserde tek Fenerbahçeli olduğum anlaşılınca yine de çığlık çığlığa takımımı savunmamdan çok hoşlanması ve yine beraber gülmelerimiz. Sanki salonumda eğleniyorduk. Sonra son şarkı You'll Never Walk Alone sırasında (eh liverpool hastası punk grubu başka oluyor, zaten şarkıyı Istanbul'a adadılar 2005'teki UEFA şampiyonluğu adına) Basçı Andi'nin gözlerini en ön sırada duran bana dikmesi ve son mısraları ("You'll neeeveeer waaaaalk aaalooooooone") beraber -cidden beraber- söylememiz. Ayrıca Campino'yu pipisini ellemek ve sonrasında da dürtüklemek (evet Campino'nun pipisini işaret parmağıyla dürtükledi) şeklinde taciz eden kadın da hemencecik aklıma geliyor. Ve Campino'nun Stagediving'i (sonrasında NMA konseri sırasında ister istemez iyi ki ghetto da olmamış konser dedim, zira Campino kesin o balkona çıkar oradan atlardı, yapmadığı şey değil) ve birden Bronx'taki ara oda'ya girip herkesin gözünden kaybolması -güvenlik görevlileri ve kendi korumaları da dahil bu herkese- ve neticede izdihamdan bir Türk genci tarafından kurtarılması da çok önemli, ayrıca bu Türk Genci sahneye çıkarıldı, sahneye çıkan ikinci Türk Evladı oldu ve uslu uslu şarkı söylendi ve sonra hooop en garip yerlerden kurtulup konserin devamını V.I.P. saflarında izlemeye devam etti. Eee, her kahramanlığın bir ödülü var. Ön saflarda sadece -bizim dışımızda- Almanların olması grubu önce biraz şaşırttı ama heralde arkalara gidince bizim Istanbulluları görüp aslında konseri izlemeye geldiğimizi anlamış oldular hem böylece. Eh tabi bir de Höskhür Bach vardı, the konserdeki tek sakallı adam, dikkat çekmemesi mümkün değildi; zira bütün grup sevdi onu ve bodyguard (Herr Law - konser boyunca yanımdaydı ve hiç görüş açımı kapatmadığı gibi Andi'nin basına kafamı çarpmamamı da ona borçluyum yoksa o itişip kakışma sırasında mümkün değildi) bi de portresini çekti arkadaşın. Ama resim biraz siyah çıkacak (kocaman sırıtıyorum bu cümleyi yazarken) 

Sonuçta; herifler harbiden iyi çalıyor, ayrıca "We drink, we share" mottosuyla herkese sahneden bira ve su dağıttılar eğer içmemiş olan varsa sahiden şanssız bir varlıkmış kendisi. Hatta Kuddel özel olarak bizim ekibin anırmaları karşısında bana su şişesini özel olarak emanet etti.. Eh herkes bir yudum içip yanındakine verdi. Bana bira denk gelmedi ama Campino bol bol dağıttı. Dediğim gibi sanki salonumuzdaydı parti, sanki kırk senedir tanıyodum adamları.

Ve tekrar düşünüyorum...

New Model Army konserinde yine biz vardık ertesi gün ve yine en öndeydik. Bu sefer bütün seyirciler esmerdi ama, Höskhür Bach çok yabancılık çekmedi(:D). Aklıma ilk gelen şey Justin Sullivan. Tam karşımda duruyordu ve voodoo büyücüsü gibiydi, ayin yönetiyormuş gibiydi ve beni benden aldı, korkutucuydu da... Sonra Marshall abimiz geliyor aklıma... Herkesle teker teker göz teması kuruyor gibiydi ama Green and Grey çalarken beraber şarkı söylediğimizi hatırlıyorum. Ne zaman göz teması kursak hemen gözlerini kocaman açıp sırıtıyordu. Ayrıca Höskhür Bach ile aralarında özel bir ilişki vardı, biz de onu böyle mülayim bir çizer arkadaşımız sanırdık, şeytanın ikinci dereceden kuzeniymiş meğerse... Ama en çok Ocean Rising'i düşünüyorum. Ve Karanlık kadar güçlü bir şey yok. Ocean Rising...rising... dedi dedi hepimiz güzelim mavi ışık altında okyanus sandık kendimizi ve birden sahne karardı, üzerimizde mavi ışıklar vardı sanırım-çok net hatırlamıyorum, ciddi anlamda o an kendimi kaybetmiştim. Söylenecek başka söz bulamıyorum, sadece NMA gerçekten ve gerçekten çok etkileyiciydi. Sadece DtH'nin seyircisini tercih ederim, dedim ya herifler bencil değil. NMA konserindeki bazıları sahneden su verilseydi içer, içemediklerini üzerlerine boca ederlerdi, kimseye de koklatmazlardı kırk yıllık dostu değilse. Neyse sanırım tek bir negatif yan olarak bunu gösterebilirim ama o kadar harika bir konserdi ki lafı bile olmaz aslında bunların. Dedikodu malzemesi işte.

Ha bu arada Justin Sullivan'ın penasını kaptım, konser sonrası imzalanmış NMA damgalı baget kapmak kadar olmasın (kimden bahsettiğim bellidir heralde, o da şeytan'ın kuzenini zaten, bala bak -evet Sarı, senden bahsediyorum.) harika bir ödül oldu benim için. Ayrıca Setlist de attık cebe gelirken. Sahnede ne kullandılarsa aldık yani... :D (Yine aklıma geliyor ama konser sonrası alana geri geldiğinde Campino bana göz kırptı demiş miydim? -tamam biliyorum, sustum)

Çok eğlendim. Her gün DtH ardından NMA konserine giderim! 

Die Toten Hosen Gerçekten İstanbul'daydı...

ve biz oradaydık. 


Fotoğrafları itiraf etmeliyim ki internetten buldum. Fotoğrafları çeken kızı gayet net hatırlıyorum, konseri en önden izledi, bizimle beraber alana ilk varan ekiptendi ve pembe saçları vardı, şey Vampirella'nın

Setlist:

- Spiel mir das Lied vom Tod

1. Strom

2. Weil du nur einmal lebst

3. Innen alles Neu

4. Auswärtsspiel

5. Song No. 2

6. Alles was war

7. Disco in moskau

8. Liebeslied

9. Rottweil

10. Madelaine ( 2. mal in Istanbul)

11. Wünsch dir was

12. Hang on Sloopy

13. Cokaine

14. Niemals einer Meinung

15. Call of the Wild

16. Pushed Again

17. Should i Stay...

18. Hier kommt Alex

19. Schönen Gruss, Auf Wiedersehen

20. I feel Fine

21. Vida Desesperada

22. Bonnie § Clyde

23. Freunde

24. I Fought The Law

25. All die ganzen Jahre

26. Jägermeister

27. Walk On

Paint Nude

http://donatilar.tumblr.com

BizselFRP

Bizim FRP'miz.

...sorry

I can look back at my wounds

or I can forget about them

Little things can make a hole in me,

I would look black, golden and silver 

I could drink some red

though I always drink black

I could smell the sun

But I smell the brown

I can walk

It may hurt

And I can leave my traces

Green and red

and a little piece of me

I can wait or run

all the same...

There may be chances that I lose

while I try to find something

New.

I may know where I am

I am maybe lost

The answers are there

But I won't look at them

Grey, white or black
And I say "No"

I tried so long, to make better mistakes

I always took something to give

I am coward or brave

Or maybe I'm just a whisper

And I always think

that the scarlett is the redness of a scar

I maybe slow while I am running fast

I can be a roar but an empty sound

In the end

I can just look at you

I can be white and black

and always have a red in me

I can be an empty glass

though I may burn

And I can love the water

while I'm becoming fire

I can believe that it is

only unnecessary,

But I enjoy

just to be able to say...

Saya Valentine

"Valiente"

Bugün...

Die Toten Hosen İstanbul konseri... 

Sanırım uzun zamandır aldığım en iyi haber.

Dahası.. New Model Army Konseri...

Hemde ertesi gün.

Uzun zamandır aldığım en iyi haber mi demiştim?

Şimdiye kadar duyduğum en iyi haber...

Repetition

I have one, you know

          So deep, I know

grey and ice lakes

          but I let it

I live instead

But you

      you make me

      you make me bring

      bring the cold

      cold and grey

      grey ice lakes back.

Saya Valentine

"Valiente"

Most Serious Man in Europe!

"Lupin requires nobody, in order to act. I am one of those who walk alone. If you were my equal, as you pretend, the idea of a partnership would never have entered your head. The man who has the stature of a leader commands. Union implies obedience. I do not obey."

Arsène Lupin to Baron Altenheim, 813, M. Leblanc

Saya's Eye

Photography Blog by Saya Valentine // Saya Valentine'dan Fotoğraf Blogu

Biz.

Bu yazıyı okumadan önce Septik Baykuş'u okuyun: "Paganlar Evrime İşaret Etti ve İlk Prokaryot Doğdu"

Yaşam'a değer veriyoruz.

Yaşam'ın sadece insandan geldiğini sanarak yapıyoruz bunu.

Yaşam biz değiliz. Sadece bir parçasıyız onun. Milyonlarca yıl boyunca bir çok canlı türü ortaya çıktı ve bir çoğu yok oldu ve yerlerine yenileri geldi. İnsanlık yok olursa ne olur ki? Doğa yaşamaya devam edecek.

 Bir işe yaradığımız yok, insanoğlu pesimist bir yaratık ve biz yok olduğumuz anda yaşam varolmaya rahat bir nefes alarak devam edecek.

Doğanın boğazına oturmuşuz, boğuyoruz. Suyunun içine işiyoruz, yemeğinin içine tükürüyoruz. Doğa anaya her gün, her saniye tecavüz ediyoruz, en vahşi ve iğrenç şiddet duyguları ve nefret ile. Doğa ana ağlıyor, yavruları bir tek kötü çocuk insan yüzünden yok oluyor teker teker. Ama var olan her şeyden daha sabırlı olan doğa ananın sabrı da tükenecek. O değişimlerin kendisi, değişime kucak açıyor. Ama biz onun hain çocukları insanlar, bu değişimi durdurmak için elimizden geleni yapıyoruz.

Bir gün doğa ana bizi bizim için korkunç bir gürültüyle ama kendisi için sakin bir müzikle bizi bağrına gömecek ve yaşamımızı sonlandıracak. Diğer çocukları için.

Tanıdığım, çok zeki otistik bir çocuk var. Gelişimine olabilecek en iyi şekilde devam eden bir çocuk. Annesine insanların besin zincirinin neresinde yer aldığını sormuş. Annesi cevap vermiş, insanların besin zincirinin en üstünde olduğunu, hiç bir hayvanın onları yemediğini açıklamış. Çocuğun cevabı şu olmuş: "A, evet. Anladım. İnsan filmlerdeki kötü adam gibi yani". Evet, öyleyiz. Dünyanın, yaşadığımız toprağın, annemizin en büyük düşmanı, tetikçisi, tecavüzcüsüyüz. Ondan nefret edercesine karnını, rahimini, gözlerini, ellerini kesiyoruz, deşiyoruz. 

En büyük hayalim, insanoğlunun annesini yok etmek için yarattığı o pis hastalıklı şehirlerinin üstünde bir ormanın filizlendiğini görmek. Ondan sonra ölümüm huzurlu olacak.

Ve Kıyameti Bekleyenler, ruhlarının huzura kavuşup öleceğini, hesapların kapanacağını sananlar çok yanılıyorsunuz. O hesap kapanmayacak. Siz günahsızlığınıza sığınırken, en büyük günahları işlediğinizi unutuyorsunuz. Gerçek Tanrı, doğa anaya tecavüzden suçlusunuz. Onun çocuklarını öldürdüğünüz için cinayetten suçlusunuz, canlıların yaşam alanlarını çaldığınız için hırsızlıktan suçlusunuz. Hepimiz gibi. Sadece annesinin koynunda ona saygı duyarak avlanan ve barınan, nefes alan, yok etmeye yüz tuttuğumuz tek masumlar huzurlu olacak uykularında.

 

dans!!

Sleepless Night in Tartu

shoes forsaken - drunks and waiters

bridge of sex

gas station coffee and waiting

and don't forget 
the infamous perversion that people remember

leave again as you came

but keep your fingers warm

Geri Dönmek Üzerine

1. Bembeyaz yolda yürüyorum. Ayaklarımın karda çıkardığı seslerle bir ritm oluşturmaya çalışıyorum. Yürüyüş müziğim, ısınma ayinim...

2. Aynada yüzüm bembeyaz. Saçlarım ıslak, olduklarından daha siyah görünüyorlar. Dudaklarım mosmor, gözlerim iki boncuk gibi; donuk, hayatsız bir parıltıyla parlıyorlar.

3. Yemek yiyorum. Her lokma mideme oturuyor, çakıl taşları yiyorum.

4. Çalışmam lazım, yapılacak çok şey var. Umursamıyorum ve unutmaya odaklanıyorum. Zihnimde bir hikaye var ve onu yaşıyorum.

5. Her harfi bir gölge oluşturuyor. Bir iğnenin gölgesi beyazın üzerindeki siyah lekelere dönüşüyor. okuduğum bir hikayeyi düşünüyorum. Aklıma "kir"ler geliyor.

6. Bir noktadan sonra uyuşukluk başlıyor. Bir şeyler üzerime biniyor. Her otobüs yolculuğu, zor ve dışarısından daha soğuk. Evime geliyorum, ama ona ulaşamıyorum. Eve gitmeyi reddediyorum. Yolculuk.Bir tapınma benim için: ben yola tapıyorum.

7. Kendimi çok kolay utandırabiliyorum. Utanç unutulabilecek bir his değil, bir tür ayna-vicdan. Neysem, oyum. Böylesi daha kolay. Ödenecek bedel daha ağır ama özgürlük asla kolay değildir.

8. Özgürlük dedim. Herkes kendi anlamını katıyor ona. Unutmamak lazım, gerçekten özgürlük olsaydı asla tanımı yapılmazdı. Özgürlük var olsaydı, kelime olmazdı.

9. Sayısız düşünceler ve asıl istediğimi ben bile bilmiyorum beklentilerimi sunarken. Benim için var olan şeyler basit: istemek ya da istememek, mutlu olmak ya da olmamak.

10. İnanıyorum ve inandıklarımın kişiselliğine inanıyorum. İnanma kapasitem cesaret edebilme düzeyimden daha yüksek.

11. Cesaret ve aşk en güçlü iki söz. Aşk değişken, akıcı. Birine duyduğun aşk güçlenirken diğeri solmaya başlıyor. Cesaret, sabit bir kaya gibi, kararlı.

12. Akışkanlığımı tanıyorum. Ölümcül ve durdurulamaz.

13. O ismi biliyorum. Hayalden de güçlü olan şeyleri tanıyorum. Ulaşamadığım, ulaşma gereksinimim.

14. Yorgunluk çöküyor üstüme, yere uzanıyorum. Garip, düzenli ve çirkin bir sesi dinliyorum. Üzerine halkalar çizen, devamlı, düzensiz bir ses ekleniyor. Sessizlik uzakta ve imkansız.

15. Ormanda yalnız kalmak, toprağın kokusu, sert bir yatakta-toprakta uyumak. Bütün böcekler ve geri kalan her şey. Soldan yükselen güneş. Yaz.

Capturing the Friedmans

2003.

watch this documentary.

it is good.

define it, lee.

http://www.d-e-f-i-n-i-t-e-l-y.com/

I guess this is my favorite site of the month.

enjoy fellovers.

Emek.

50 yıl sonra torunlarımla İstiklal Caddesi'nde yürürken onlara Emek Sinemasının eskiden bulunduğu yeri gösterip "burada bir zamanlar çok özel bir sinema vardı, ama ben 20 yaşındayken yıktılar." demeyi reddediyorum.

Istanbul'un boğazdan geçen vapurları, tarihi yarım adası, bütün o gururlandığımız kültürel mirası, hiç biri ben de Emek Sineması kadar özel bir yere sahip değil. Bir filme ne olursa olsun Emek Sineması'nda gitmeye çalıştığımızı, festival zamanı okuldan çıkıp Emek Sineması'na koşturduğumuzu düşünüyorum, ve aslında orada ne kadar da az film izlediğim geliyor aklıma. Hep oradaydı, yıkılması mümkün değildi ki; Emek'e istediğim zaman gidebilirdim. Kültürel mirastan çok daha fazlası Emek benim için. O benim için kişisel bir miras. Kendi çocuğumu oraya götürüp, aynı kendi annemle yaptığım gibi, sahneyi çevreleyen işlemeler ve perdenin kıpkırmızılığı hakkında konuşmak istiyorum. O kıpkırmızı perde açılırken duyacağımız heyecan hakkında konuşmak istiyorum. Emek sineması koltuklarına montlarımızı koyarak boyu yetişmeyen çocuğumun sahneyi görmesini sağlamak istiyorum. Aynı annemle, babamla yaptığım gibi.

Emek'siz bir İstanbul'da yaşamayı reddediyorum.

After 50 years from now on, I refuse to say "There was a very special movie theatre, but they demolished it when I was 20" to my grandchildren while we are walking down in the Istiklal.

Ships sailing in the Istanbul's famous bosphorus, historical peninsula, that cultural inheritance that we all proud of, non of them are important as Emek Theatre. I think of the times that we insist on seeing a movie in the Emek no matter what, running after school to there to watch a festival film and I realize that I haven't went there enough; since it was going to be there, always. Emek is much more than a culturel inheritance for me. It is personal inheritance that I will leave to my children. I want to take my child there and I want to talk about that red curtain, as I did with my mother. I want to talk about the excitement for the opening of the red curtain. I want to put our coats to the chairs of the movie theatre for my child to sit on so my child will be able to see the screen. Just like I did with my mother, or with my father.

I refuse to live in an Istanbul without Emek. Istanbul will be no more without it's cinema theatre.

The Man Who Has Nothing To Do With "Need"

Dialogue Between a Priest and a Dying Man

Enough is Enough

Hey, hey I listen to you pray as if some help will come
Hey, hey She will dance on our graves when we are dead and gone
Hey, hey to the suicide day, the blind man blunders on
Hey, hey She will dance on our graves when we are dead and gone 

As children learn about the world, we built that wall of sand
Along the beach we laboured hard with our bare hands
We worked until the sun went down beneath the waves
And the tide came rolling splashing in, washed the wall away
How do we tell the people in the white coats
Enough is enough?

Instructions to Follow...

If you ever find yourself in a fairy-tale, this Instructions must be followed.

Fox Fight

it's a bad night
for a fox fight
blank from blame
black from shame
it's a sun dial keeping time with your wounds
it's the moon 

http://www.myspace.com/flatlineskyline

Kisses Over Babylon

Soy illuminados

Illuminados

Oh man, what the hell is going to happen to Rand Al'Thor or Karaethon Cycle

This was the question that i asked to my friend. He didn't read the series. The answer was:

"He is going to burn. Actualy, I will burn him and I will create him again. Or nothing good will happen."

Karaethon Cycle

And it shall come to pass that what men made shall be shattered, and the Shadow shall lie across the Pattern of the Age, and the Dark One shall once more lay his hand upon the world of man. Women shall weep and men quail as the nations of the earth are rent like rotting cloth. Neither shall anything stand or abide…

Yet one shall be born to face the Shadow, born once more as he was born before, and shall be born again, time without end. The Dragon shall be Reborn, and there will be wailing and gnashing of teeth at his rebirth. In sackcloth and ashes shall he clothe the people, and he shall break the world again by his coming, tearing apart all ties that bind. Like the unfettered dawn shall he blind us, and burn us, yet shall the Dragon Reborn confront the Shadow at the Last Battle, and his blood shall give us the Light. Let tears flow, O ye people of the world. Weep for your salvation.

On the slopes of Dragonmount shall he be born,

born of a maiden wed to no man.

He will be of the ancient blood, and raised by the old blood.

When the winds of Tarmon Gai’don scour the earth,

he will face the Shadow and bring forth Light again in the world.

Twice and twice shall he be marked,

twice to live, and twice to die.

Once the heron, to set his path.

Twice the heron, to name him true.

Once the Dragon, for remembrance lost.

Twice the Dragon, for the price he must pay.

Twice dawns the day when his blood is shed.

Once for mourning, once for birth.

Red on black, the Dragon’s blood stains the rock of Shayol Ghul.

In the Pit of Doom shall his blood free men from the Shadow.

Five ride forth, and four return.

Above the Watchers Over the Waves shall he proclaim himself,

bannered ‘cross the sky in fire.

When the Dragon is Reborn he will break all oaths, shatter all ties.

The Stone of Tear will never fall, till Callandor is wielded by the Dragon’s hand.

The Stone of Tear will never fall, till the People of the Dragon come.

Into the heart he thrusts his sword,

into the heart, to hold their hearts.

who draws it out shall follow after,

What hand can grasp that fearful blade?

Power of the Shadow made human flesh,

wakened to turmoil, strife and ruin.

The Reborn One, marked and bleeding,

dances the sword in dreams and mist,

chains the Shadowsworn to his will,

from the city, lost and forsaken,

leads the spears to war once more,

breaks the spears and makes them see,

truth long hidden in the ancient dream.

He shall slay his people with the sword of peace, and destroy them with the leaf.

With his coming are the dread fires born again.

The hills burn, and the land turns sere.

The tides of men run out, and the hours dwindle.

The wall is pierced, and the veil of parting raised.

Storms rumble beyond the horizon, and the fires of heaven purge the earth.

There is no salvation without destruction, no hope this side of death.

The unstained tower breaks and bends knee to the forgotten sign.

The seas rage, and stormclouds gather unseen.

Beyond the horizon, hidden fires swell, and serpents nestle in the bosom.

What was exalted is cast down; what was cast down is raised up.

Order burns to clear his path.

There can be no health in us, nor any good thing grow,

for the land is one with the Dragon Reborn, and he is one with the land.

Soul of fire, heart of stone, in pride he conquers, forcing the proud to yield.

He calls upon the mountains to kneel, and the seas to give way, and the very skies to bow.

Pray that the heart of stone remembers tears, and the soul of fire, love.

As the plow breaks the earth shall he break the lives of men,

and all that was shall be consumed in the fire of his eyes.

The trumpets of war shall sound at his footsteps, the ravens feed at his voice,

and he shall wear a crown of swords.

Master of the lightnings, rider on the storm,

wearer of a crown of swords, spinner out of fate.

Who thinks he turns the Wheel of Time,

may learn the truth too late.

The Seals that hold back the night shall weaken,

and in the heart of winter shall winter’s heart be born,

amid the wailings of lamentations and the gnashing of teeth,

for winter’s heart shall ride a black horse, and the name of it is Death.

And it shall come to pass, in the days when the Dark Hunt rides,

when the right hand falters and the left hand strays,

that mankind shall come to the Crossroads of Twilight,

and all that is, all that was,

and all that will be shall be shall balance on the point of a sword,

while the winds of the Shadow grow.

He shall heal the wounds of madness and cutting of hope.

He shall bind the nine moons to serve him.

The north shall he tie to the east, and the west shall be bound to the south.

He shall break the nations, and shatter the world.

His blood on the rocks of Shayol Ghul,

washing away the Shadow, sacrifice for man’s salvation. 

Fortune rides like the sun on high

with the fox that makes the ravens fly.

Luck his soul, the lightning his eye,

He snatches the moons from out of the sky.

When the Wolf King carries the hammer, thus are the final days known.

when the Fox marries the raven, and the trumpets of battle are blown.

No Need To Speak.

If You Go To Be A Soldier

You'll feed on beans and on rotten hay, 

and a horse's hoof come your naming day. 

You'll sweat and bleed till you grow old, 

And your only gold will be dreams of gold, 

If you go to be a soldier. 

If you go to be a soldier. 

Your girl will marry another man. 

Your muddy grave will be all your land. 

Food for the worms and none to mourn. 

You'll curse the day you were ever born, 

If you go to be a soldier. 

If you go to be a soldier. 

Street Fighter vol. 1

http://icmihrak.blogspot.com/

I feel...

Blood Thirsty!!!

Stop.. Wait... I'm... "Counting the Beats"

"I will now close my eyes, I will stop my ears, I will turn away my sense from their objects, I will even efface from my consciousness..."                         Rene Descartes, Meditations

So, yes. 

And here I am at the middle of nothing.

That's how I started to here that song again,

that song from a long time ago,

that song that I heard as I lick my salty lips

You, love, and I,

(He whispers) you and I,

And if no more than only you and I,

What care you or I?

Counting the beats,

Couting the slow heart beats,

The bleeding to death of time in slow heart beats,

Wakeful they lie.

Cloudless day,

Night, and a cloudless day,

Yet the huge storm will burst upon their heads one day

From a bitter sky.

Where shall we be,

(She whispers) where shall we be,

When death strikes home, O where then shall we be

Who were you and I?

Not there but here,

(He whispers) only here,

As we are, here, together, now and here,

Always you and I.

Counting the beats,

Counting the slow heart beats,

The bleeding to death of time in slow heart beats,

Wakeful they lie.

robert graves

TREATISE

It makes me think that I don't know a shit about music.

press the music button:

thanks to Zeke, who asked me the question ("what treatise?") for making me discover this piece

Treatise is composed by Cornelius Cardew

Sıkıntı

What is TRASH TRILOGY? bilmiyorum ama ES IST GEIL!! FUCKING FUNNY!! muhahahahahhaa.. İşte burda Hänsel & Gretel bölümü, başrolde Rodrigo Gonzales, anlatıcı ise Bela B Felsenheimer.

KAPUTT

I'm So Excited!!

Edebiyat'ın sevgili yengesi

AMANDA FUCKING PALMER'dan

Leeds United

All the way!!!

Sam Paints...

Sam Weber

without you knowing it...

Blood the Last Vampire: Saya

Catwoman; Selina Kyle

Zatanna

Endless Hourglass

very soon without you knowing it you'll forget about me.

Art by Eric Canete